Χάθηκε τελικά ο "Ζορμπάς";

Μην ξαφνιάζεστε! Δεν ψάχνουμε κανέναν συγκεκριμένο άνθρωπο με το επίθετο Ζορμπάς, ο οποίος χάθηκε μια μέρα απ’ το σπίτι του και τον αναζητούν οι συγγενείς του εδώ και δεκαπέντε μέρες. Ψάχνουμε, όμως, εκείνη την αυθεντικότητα του Έλληνα που είχε μέσα του και ενσάρκωνε ο αξεπέραστος ήρωας του Ν. Καζαντζάκη. Διαβάζοντας το βιβλίο «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» δεν πίστεψα ούτε για μια στιγμή ότι ο χαρακτήρας αυτός του έργου είναι φανταστικός. Μα πώς θα μπορούσε; Ο Ζορμπάς είναι πολλοί άνθρωποι μαζί που συνθέτουν τη μοναδική ψυχοσύνθεση του Έλληνα. Είναι ο ψαράς την ώρα που αποκαμωμένος ξεμπλέκει τα δίχτυα, είναι ο φούρναρης που ψήνει το ψωμί στις 4 η ώρα το πρωί, είναι το ξυπόλητο παιδί που παίζει μπάλα στην πλατεία, είναι μια παρέα νέων που πλημμυρίζει τον κόσμο ζωή με το γέλιο της. Ο Ζορμπάς είναι μια καρδιά, καθαρά ελληνική και μοναδική που την βρίσκεις στους πιο απλούς ανθρώπους. Εκείνοι θα σου πουν τις μεγαλύτερες αλήθειες και θα σου εξηγήσουν τη ζωή με δυο λέξεις και ένα βλέμμα. Τα μεγάλα και βαρύγδουπα λόγια θέλουν πάντα να καλύψουν κάποιο κενό στην ουσία τους. Οι μεγαλύτερες αλήθειες λέγονται με κουβέντες απλές και λόγια καθημερινά που «σφίζουν» από νόημα και δεν έχουν τίποτα να κρύψουν ή να καλύψουν.

  Αν κοιτάξεις γύρω σου, θα δεις πολλούς «Ζορμπάδες». Μα εσύ συνήθισες να τους ψάχνεις σε καθωσπρέπει κουστουμάτους. Παραγκωνίστηκαν ,λοιπόν, οι «Ζορπάδες»¨και μαζί τους η καθαρή ελληνική ψυχή μας. Χάνεται σιγά-σιγά η Ελλάδα μας, σβήνει και είναι μεγαλύτερη η ανάγκη από ποτέ για όλους μας να παλέψουμε τώρα να μην σβήσει αυτή η φλόγα που καίει στην καρδιά κάθε Έλληνα. Δεν μιλάμε για πόλεμο με όπλα, αλλά με συνείδηση και αγάπη για κάθε τι ελληνικό έχει απομείνει να μας θυμίζει ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε και που πάμε. Έξατμίζεται η ταυτότητα μας και εμείς δεχόμαστε άκριτα ό, τι ξενόφερτο μας πλασάρουν για να είμαστε «in». «In»;;; Μέσα στα πράγματα ήθελα να πω.

   Δέχεται ύπουλη επίθεση η ελληνική ψυχή από παντού και φταίμε εμείς που τους ανοίγουμε διάπλατα τις πόρτες. Η Ελλάδα σκοπίμως παθαίνει ότι παθαίνει, καταρρέει και έχουμε χρέος όλοι μας να την οικοδομήσουμε απ’ την αρχή στηριζόμενη στις παραδόσεις μας, στα ελληνικά ήθη και έθιμα και κυρίως στο ένστικτο μας, που σπάνια μας προδίδει. Ήρθε, λοιπόν , η ώρα, λίγο πριν την παντελή εξαφάνιση μας, να φτιάξουμε την Ελλάδα απ’την αρχή. Μια παραδοσιακά σύγχρονη Ελλάδα, πριν αφανιστούν όλοι οι «Ζορμπάδες» της.

«Αν όχι τώρα, πότε; Αν όχι εμείς, ποίοι;»

Διονύσιος Σολωμός:Ο Εθνικός μας Ποιητής!

Σαν σήμερα πριν από 216 χρόνια ήρθε στη ζωή ο εθνικός μας ποιητής, ο μεγάλος Διονύσιος Σολωμός!Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο στις 8 Απριλίου 1798 και πέθανε σε ηληκία μόλις 58 ετών, στις 9 Φεβρουαρίου του 1857. Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για τον άνθρωπο αυτό, στον οποίο οφείλουμε τον Εθνικό μας ύμνο, τον ύμνο εις την Ελευθερία!Είναι γνωστός, όμως, και για το υπόλοιπο ποιητικό του έργο που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τους Ελεύθερους Πολιορκημένους, τον Κρητικό,την Καταστροφή των Ψαρών, τον Πορφύρα. Ο Σολωμός διακρινόταν από μια ιδιόμορφη γραφή καθώς όλα του τα έργα χαρακτηρίζονται από αποσπασματικότητα καθώς κανέναν, με εξαίρεση τον Εθνικό ύμνο, δεν είναι πλήρως τελειωμένο. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στη Ζάκυνθο, αλλά μετά το θάνατο του πατέρα  του και του δεύτερου γάμου της μητέρας του, ο δάσκαλος του τον πήρε μαζί του στην Ιταλία. Εκεί τελείωσε το λύκειο και σπούδασε Νομική στο πανεπιστήμιο της Παβίας. Όντας γνώστης της ιταλικής γλώσσας, άρχισε να γράφει ποιήματα στα Ιταλικά με μεγάλη επιτυχία ακολουθώντας το ρεύμα του Διαφωτισμού.Αφού τελειώσε τις σπουδές του, επέστρεψε στο νησί του. Εκεί, η συνάντηση του με τον πολιτικό Σπυρίδωνα Τρικούπη ήταν καταλυτική. Εκείνος τον προέτρεψε να γράψει στα ελληνικά καθώς η Ελλάδα χρειαζόταν ένα τέτοιο σπουδαίο ποιητή γιατί μέχρι στιγμής δεν υπήρχε αρκετά αξιόλογο ποιητικό έργο. Και κάπως έτσι ο Σολωμός παρέδωσε στον ελληνισμό μια τεράστια κληρονομιά που παραμένει μέχρι και σήμερα στην κορυφή της ποίησης. Ο Διονύσιος Σολωμός ήταν το έναυσμα για μια σειρά αξιόλογων ποιητών που "μαθήτευσαν" κοντά του και ακολούθησαν μια αξιόλογη πορεία. Ήταν αυτός που άλλαξε τα δεδομένα της ελληνικής ποίησης και έδωσε ώθηση σε νέους ποιητές να συνεχίσουν τον δρόμο του. Στενός του φίλος ήταν άλλωστε και ο Ιάκωβος Πολυλάς. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην Κέρκυρα. Εκεί όμως ξεκίνησαν και τα προβλήματα υγείας. Ο Σολωμός είχε κλειστεί στο σπίτι του και είχε αποκοπεί από όλους τους φιλικούς του κύκλους μέχρι που πέθανε. Τέτοιοι άνθρωποι όμως δεν πεθαίνουν ποτέ. Ζουν και υπάρχουν μέσα από τα μεγάλα έργα τους και θα ταξιδεύουν μαζί τους μέσα στους αιώνες.

Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη·
η μαύρη πέτρα ολόχρυση καί το ξερό χορτάρι.

Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κρένει:
«Όποιος πεθάνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει»

"Ο άριστος, ο φρονιμότατος και δικαιότατος των Ελλήνων"

Σωκράτης. Ένα όνομα, μια τεράστια ιστορία.Φτάνοντας σε μια εποχή ηθικής και πνευματικής αποτελμάτωσης, γίνεται φανερή όσο ποτέ άλλοτε η ανάγκη για ατομική και συνολική αναθεώρηση των αξιών που διέπουν τη ζωή μας. Στρέφοντας το βλέμμα μας στους μεγάλους αρχαίους φιλοσόφους θα δούμε ότι στα λόγια αλλά και στις πράξεις τους κρύβεται το μυστικό για μια πνευματική ζωή, μακριά από ανούσιες αντιλήψεις και ψευτοθεωρίες, που μπορεί να σε οδηγήσει στην αλήθεια της ανθρώπινης ύπαρξης.Η αποχαύνωση και αποβλάκωση του ανθρώπινου εγκεφάλου χτυπάει κόκκινο στις μέρες μας και ιδιαίτερα στα άτομα νεαρής ηλικίας. Facebook, Twitter και κάθε είδους ηλήθιες σελίδες καθιστούν τους ανθρώπους αδρανείς και ανάξιους να ζήσουν την πραγματική ζωή που βρίσκεται μίλια μακριά από κάθε χαζοκούτι αποβλάκωσης. Υπήρξαν άνθρωποι φωτεινά παραδείγματα για το πως ο άνθρωπος μπορεί να κατακτήσει την αλήθεια που κρύβεται μέσα του μέσω των πνευματικών αναζητήσεων που δεν μένουν όμως απλές αναζητήσεις αλλά γίνονται και πράξεις ζωής.Ο Σωκράτης, "ο άριστος, ο φρονιμότατος και δικαιότατος των Ελλήνων", όπως χαρακτηρίστικε απ'τον Πλάτωνα απέδειξε και με τα λόγια αλλά και με τις πράξεις του ότι άξιζε την τιμητική αυτή περιγραφή. Ήταν δάσκαλος, φιλόσοφος, πολεμιστής αλλά πάνω απ' όλα ήταν άνθρωπος και το αποδείνυε συνεχώς με όσα έπραττε. Δίδασκε χωρίς πληρωμή, βοηθούσε ανθρώπους να ανακαλύψουν πνευματικές αλήθειες, στράφηκε στον ίδιο τον άνθρωπο πράγμα πρωτοποριακό για την εποχή εκείνη και απέδειξε το ήθος του μέχρι και την τελευταία στιγμή της ζωής του. Θανατώθηκε για τις ιδέες του και δεν δείλιασε ούτε μια στιγμή. Μπορούσε να αποφύγει το θάνατο με την απόδραση αλλά διάλεξε να υπομείνει την ποινή που του επιβλήθηκε για δικαιώσει περίτρανα τα όσα έλεγε και έπραττε σε όλη τη ζωή του. Μελετώντας, λοιπόν, τέτοια φωτεινά παραδείγματα που ήταν πρόγονοι μας, μπορούμε να στραφούμε και εμείς σε μια πιο ποιοτική ζωή, αφήνοντας πίσω όσα μας κρατάνε μακριά απ' την πραγματική ζωή. "Υπάρχει μόνο ένα καλό, η γνώση και ένα κακό, η αμάθεια", έλεγε ο Σωκράτης και φαίνεται πως είχε δίκιο αν κρίνουμε απ΄τα κακά της εποχής μας μιας και ο σημερινός άνθρωπος έχει απομακρυνθεί τελείως από την αλήθεια της γνώσης και τη γνώση της αλήθειας και έχει καταντήσει έρμαιο της αμάθειας και της χαζοκουλτούρας του ίντερνετ και της τηλεόρασης. "Λήθη είναι η απώλεια της γνώσης"