Χάθηκε τελικά ο "Ζορμπάς";

Μην ξαφνιάζεστε! Δεν ψάχνουμε κανέναν συγκεκριμένο άνθρωπο με το επίθετο Ζορμπάς, ο οποίος χάθηκε μια μέρα απ’ το σπίτι του και τον αναζητούν οι συγγενείς του εδώ και δεκαπέντε μέρες. Ψάχνουμε, όμως, εκείνη την αυθεντικότητα του Έλληνα που είχε μέσα του και ενσάρκωνε ο αξεπέραστος ήρωας του Ν. Καζαντζάκη. Διαβάζοντας το βιβλίο «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» δεν πίστεψα ούτε για μια στιγμή ότι ο χαρακτήρας αυτός του έργου είναι φανταστικός. Μα πώς θα μπορούσε; Ο Ζορμπάς είναι πολλοί άνθρωποι μαζί που συνθέτουν τη μοναδική ψυχοσύνθεση του Έλληνα. Είναι ο ψαράς την ώρα που αποκαμωμένος ξεμπλέκει τα δίχτυα, είναι ο φούρναρης που ψήνει το ψωμί στις 4 η ώρα το πρωί, είναι το ξυπόλητο παιδί που παίζει μπάλα στην πλατεία, είναι μια παρέα νέων που πλημμυρίζει τον κόσμο ζωή με το γέλιο της. Ο Ζορμπάς είναι μια καρδιά, καθαρά ελληνική και μοναδική που την βρίσκεις στους πιο απλούς ανθρώπους. Εκείνοι θα σου πουν τις μεγαλύτερες αλήθειες και θα σου εξηγήσουν τη ζωή με δυο λέξεις και ένα βλέμμα. Τα μεγάλα και βαρύγδουπα λόγια θέλουν πάντα να καλύψουν κάποιο κενό στην ουσία τους. Οι μεγαλύτερες αλήθειες λέγονται με κουβέντες απλές και λόγια καθημερινά που «σφίζουν» από νόημα και δεν έχουν τίποτα να κρύψουν ή να καλύψουν.

  Αν κοιτάξεις γύρω σου, θα δεις πολλούς «Ζορμπάδες». Μα εσύ συνήθισες να τους ψάχνεις σε καθωσπρέπει κουστουμάτους. Παραγκωνίστηκαν ,λοιπόν, οι «Ζορπάδες»¨και μαζί τους η καθαρή ελληνική ψυχή μας. Χάνεται σιγά-σιγά η Ελλάδα μας, σβήνει και είναι μεγαλύτερη η ανάγκη από ποτέ για όλους μας να παλέψουμε τώρα να μην σβήσει αυτή η φλόγα που καίει στην καρδιά κάθε Έλληνα. Δεν μιλάμε για πόλεμο με όπλα, αλλά με συνείδηση και αγάπη για κάθε τι ελληνικό έχει απομείνει να μας θυμίζει ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε και που πάμε. Έξατμίζεται η ταυτότητα μας και εμείς δεχόμαστε άκριτα ό, τι ξενόφερτο μας πλασάρουν για να είμαστε «in». «In»;;; Μέσα στα πράγματα ήθελα να πω.

   Δέχεται ύπουλη επίθεση η ελληνική ψυχή από παντού και φταίμε εμείς που τους ανοίγουμε διάπλατα τις πόρτες. Η Ελλάδα σκοπίμως παθαίνει ότι παθαίνει, καταρρέει και έχουμε χρέος όλοι μας να την οικοδομήσουμε απ’ την αρχή στηριζόμενη στις παραδόσεις μας, στα ελληνικά ήθη και έθιμα και κυρίως στο ένστικτο μας, που σπάνια μας προδίδει. Ήρθε, λοιπόν , η ώρα, λίγο πριν την παντελή εξαφάνιση μας, να φτιάξουμε την Ελλάδα απ’την αρχή. Μια παραδοσιακά σύγχρονη Ελλάδα, πριν αφανιστούν όλοι οι «Ζορμπάδες» της.

«Αν όχι τώρα, πότε; Αν όχι εμείς, ποίοι;»