Για μια νέα γυναίκα...

Τόσα χρόνια συζήτησης, τόσα χρόνια προσπάθειας και "πολέμου" για την αλλαγή της θέσης της γυναίκας στην κοινωνία, τόσα κεκτημένα δικαιώματα και όμως πόσο δύσκολο είναι ακόμα τελικά να είσαι γυναίκα ή καλύτερα να είσαι γυναίκα μέσα στα πρότυπα που οριοθετεί η κοινωνία του σήμερα.Όμορφη, έξυπνη, ταλαντούχα, εργαζόμενη, μητέρα, σύζυγος, ερωμένη...Τόσοι διαφορετικοί ρόλοι για ένα μόνο άτομο, που θα πρέπει να παίζονται με επιτυχία εκ περιτροπής. Από τη στιγμή που γεννιόμαστε μας τοποθετούν στο ροζ συννεφάκι μας, μας ντύνουν με ροζ φορεματάκια, μας δίνουν να παίξουμε με κούκλες, μας λένε πόσο όμορφες είμαστε ή πόσο όμορφες μπορούμε να γίνουμε.Βλέπουμε αρχικά παιδικά με την πανέμορφη μπάρμπι και αργότερα τα πρότυπα μας γίνονται οι τηλεαστέρες της μόδας,του κινηματογράφου, της μουσικής κτλ. Μας καθορίζουν δηλαδή απ'την πρώτη κιόλας στιγμή τα όρια μέσα στα οποία πρέπει να κινούμαστε. Να φροντίζουμε πάντα τον εαυτό μας, να είμαστε σαν τα μοντέλα που μας πλασάρουν τα ΜΜΕ, να χρησιμοποιούμε τα προϊόντα των διαφημίσεων για να πετύχουμε την τελειότητα κι όλα αυτά γιατί; Για να πουλήσουν. Χρησιμοποιούν δηλαδή τη γυναίκα, θεωρώντας την ακόμα το αδύναμο φύλο ως μέσο προώθησης και κατανάλωσης προϊόντων. Η γυναίκα τοποθετείται σαν μαριονέτα μέσα σε μια γυάλινη σφαίρα της οποίας τα σκοινιά κουνούν για ακόμη μια φορά οι ισχυροί. Κι αν νομίζετε ότι οι γυναίκες έχουν απελευθερωθεί και έχουν γνώμη, δικαιώματα και θέση στην κοινωνία, δεν θα το αμφισβητήσω. Όλα αυτά έχουν κατακτηθεί αλλά η υποδούλωση της γυναίκας συνεχίζεται ακόμα καθημερινά με ύπουλο τρόπο, υπόγεια. Η γυναίκα πρέπει να ανταποκριθεί σε πολλούς ρόλους ταυτόχρονα και αυτό είναι αποτέλεσμα και πάλι της ανδροκρατούμενης κοινωνίας. Σου λέει ισότητα δεν θέλατε, πάρτε την. Βγείτε στην αγορά, δουλέψτε, ψηφίστε, πείτε τη γνώμη σας αλλά όταν γυρίσετε στο σπίτι σας γίνεται ξανά καλές νοικοκυρές και πιστές σύζυγοι. Ταυτόχρονα ,βέβαια, φροντίστε να είστε και ωραίες,ποθητές γιατί ο άντρας σας έχει κι άλλες επιλογές εκεί έξω. Γιατί ο άντρας μπορεί, γιατί η κοινωνία το δέχεται ενώ η γυναίκα πρέπει ξανά να σκύψει το κεφάλι και να υποστεί το όποιο παραπάτημα του άντρα γιατί η γυναίκα είναι και μητέρα και πρέπει να κρατήσει την οικογένεια ενωμένη.Γιατί για ακόμα μια φορά η γυναίκα είναι το εύκολο θύμα της ιστορίας. Δεν θέλουμε πρότυπα, δεν μπαίνουμε σε καλούπια πια. Η καθεμία γυναίκα,  όπως κι ο κάθε άνθρωπος έχει μια ξεχωριστή προσωπικότητα και δεν χωράει σε κουτιά προκαθορισμένα από όλους. Δεν θέλουμε γυναίκες-μοντέλα, ούτε γυναίκες-νοικοκυρές, ούτε γυναίκες-ερωμένες.Δεν παίζουμε ρόλους πια για να εξυπηρετήσουμε το συμφέρον της κοινωνίας. Η καθεμιά θα αποφασίσει να ακολουθήσει και να χαράξει τη δική της πορεία, έξω από όσα τις επιβάλλουν. Αν θέλει να δουλέψει, θα δουλέψει. Αν δεν θέλει να παντρευτεί, δεν θα παντρευτεί. Αν θέλει να μην φοράει ρούχα νούμερο Small, δεν θα το κάνει. Πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει η κοινωνία αυτή να αντιμετωπίζει τη γυναίκα μειονεκτικά και σεξιστικά, να τη βγάλει απ'τα καλούπια και να την αφήσει να αναπτυχθεί με φάρο τα προσωπικά της "θέλω". Ας σταματήσει πια ο κόσμος να βλέπει τη γυναίκα σαν αντικείμενο, σαν σώμα άψυχο. Η κάθε γυναίκα έχει την ελευθερία του μυαλού και του σώματος της και θα επιλέξει αυτή να τα χρησιμοποιήσει όπως νομίζει. Είναι μακρύς και δύσκολος ο δρόμος για τη γυναίκα αλλά πρέπει να τον βαδίσει με σύνεση και συνείδηση αφού πρώτα καταλάβει και αποβάλλει από πάνω της όλες τις στερεοτυπικές αντιλήψεις που της έχουν επιβληθεί. Για να αναδυθεί επιτέλους μια Νέα Γυναίκα, αυτής της ελευθερίας, της επιλογής και της αλλαγής που δεν θα χρειάζεται να ορίσει τη θέση της μέσα απ' τα μάτια των άλλων αλλά που θα ορίζεται από μόνη της μέσα απ'τα δικά της μάτια, της δικές της πράξεις και της δικές της επιθυμίες..!

Αλεξάνδρα Πανταζή