Ο βαθύτερος φόβος μας δεν είναι ότι είμαστε ανεπαρκείς. Ο βαθύτερος φόβος μας είναι ότι είμαστε απεριόριστα δυνατοί. Είναι το φως μέσα μας κι όχι το σκοτάδι που μας τρομάζει περισσότερο. Ρωτάμε τον εαυτό μας ποιος είμαι εγώ για να είμαι υπέροχος, λαμπρός, ταλαντούχος και τέλειος.Στην πραγματικότητα, ποιος είσαι για να μην είσαι όλα αυτά; Είσαι παιδί του Θεού. Το να παίζεις μέτρια δεν χρησιμεύει στον κόσμο. Δεν υπάρχει τίποτα το"φωτισμένο" στο να συρρικνώνεσαι ούτως ώστε αυτοί που είναι γύρω σου να μην νιώθουν ανασφαλείς. Όλοι προοριζόμαστε για να λάμπουμε, όπως ακριβώς λάμπουν τα παιδιά. Όλοι γεννηθήκαμε για να κάνουμε φανερή τη δόξα του Θεού που υπάρχει μέσα μας. Αυτή η δόξα δεν υπάρχει απλά σε κάποιους από εμάς, βρίσκεται σε όλους μας. Κι όσο αφήνουμε το δικό μας φως να λάμψει, δίνουμε και στους άλλους την άδεια να κάνουν το ίδιο. Καθώς απελευθερωνόμαστε από τον φόβο μας, η παρουσία μας αυτόματα απελευθερώνει και τους άλλους...
Κείμενο: Marianne Williamson
Μετάφραση:Αλεξάνδρα Πανταζή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου