που χάνονται μαζί στη δείνη της στιγμής,
άνθρωποι της στιγμής
μικροί, περαστικοί...
Περνούν και ούτε τα βήματα τους δεν ακούς.
Άσημοι...
Έρχονται και φεύγουν
και δεν αφήνουν στο κόσμο
ένα σημάδι τους να δείξουν οτι υπάρχουν.
Κάπου χάθηκαν τον δρόμο της ευτυχίας αναζητώντας.
Μπέρδεψαν το πάθος με τα πάθη...
Τώρα μάταια περιφέρονται,
δίχως σκοπό και δίχως όνειρο
στο πουθενά, στο τίποτα...
Άνθρωποι ξένοι και μικροί
βρήκαν ψεύτικους παραδείσους,
δημιούργησαν πλαστές ευτυχίες
και υπερηφανεύονται πως ζουν...
Αλεξάνδρα Πανταζή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου