Τι την έκανες την ανεπανάληπτη ζωή σου;(κρυμμένες αλήθειες)

Σχέδια που εγκαταλείπουμε. Αποφάσεις που φοβηθήκαμε να πάρουμε.

Προσδοκίες των άλλων απο εμάς που τις τροφοδοτήσαμε κι ας ξέραμε τι επικίνδυνο ήταν.

Δικές μας απαιτήσεις απ’τους άλλους, ενώ μαντεύαμε κι εκείνων τη μικρότητα και τη δική μας υστεροβουλία.

Ανθρωποι που συναντήσαμε μια νύχτα, μα που το βλέμμα τους όρισε πια για πάντα τη ζωή μας.

Λόγια που τα προμελετήσαμε, μα που οταν ήρθε η ώρα δώσαν τη θέση τους σε μια δειλή σιωπή.

Ερχονται όλα κάποτε μαζεμένα.

Μέσα σε μια στιγμή...εκεί που ανεβαίνεις ανύποπτος μια σκάλα ή απλώνεις το χέρι στο σκοτάδι ψάχνοντας για το φώς.

Μονάχος σε ένα μισοσκότεινο δωμάτιο ή μέσα στο πλήθος και τα φώτα.

Που να πας τότε; Που να κρυφτείς;

Τι την έκανες την ανεπανάληπτη ζωή σου;

                                                                       Τάσος Λειβαδίτης

Πόση αλήθεια κρύβεται μέσα σε αυτούς τους στίχους… σαν μια περίληψη ολόκληρης της ζωής μας.Καλά κρυμμένες αλήθειες που δεν μαρτυράμε ούτε στον ίδιο μας τον εαυτό."Έρχονται όλα κάποτε μαζεμένα", όμως και τότε συνειδητοποιείς πως σπατάλησες τη ζωή σου κάνοντας αυτό που πρόσταζαν οι άλλοι, και όχι αυτό που που όριζε η καρδιά σου...Το να εξαπατάς τους άλλους δεν είναι τόσο άσχημο, όσο το να εξαπατάς τον εαυτό σου...Ο φόβος σου για το άγνωστο, τα ρίσκα που δεν πήρες, η δειλία σου μπροστά στη ζωή..."Έρχονται όλα κάποτε μαζεμένα...Που να πας τότε; Που να κρυφτείς;"